Hoi An

Hoi.
Hoi An is een verademing als je het vergelijkt met Nha Trang. Mooie (laagbouw) huizen. Vriendelijke mensen. En geen Russen.. Wel heel veel andere touristen.
We zaten in een hele leuke home stay. En de dag dat we aankwamen gaf de man van het huis een etentje met alle andere mensen die er verbleven. Dit was erg lekker. Daarna gingen we nog biertjes drinken met een paar mensen van de homestay die ons tips gaven over Hoi An. 1 tip die we kregen waren de Marble Mountains. Daar zijn we naartoe gereden op de scooter. Onder weg viel ons vooral het droge lelijke verneukte landschap op. Je hebt in Vietnam geen bouwvergunning nodig om iets te mogen bouwen en dat zie je... Jezus wat lelijk allemaal. Maar goed.
Toen we aankwamen moesten we eerst een steile trap omhoog. We kwamen uit bij een Boedhistisch klooster uit waar de monniken net gingen eten. Achter in de bergen waren grotten met Buddha's er in. 1 grot daarvan was heel groot met een hele mooie lichtval er in.

Die avond hadden we met Jan (een zwister waar naast ik lag in de bus (gekke naam he)) afgesproken om wat te drinken. Dat was erg gezellig. Toen alles dicht ging wouden mensen ons naar een "geheime" "club" brengen. Toen we daar kwamen was de muziek kut en was er nog zn 15 man binnen. Met z'n 3en was het wel heel gezellig.

We hadden over een Mr Phong gelezen op internet dat hij een tour doet in zn stadje en vertelt over de geschiedenis een uurtje rijden van Hoi An. Toen we de volgende dag opgehaald werden waren ook nog 2 Amerikanen die mee gingen naar Mr Phong. Toen hij ging vertellen over de geschiedenis van Vietnam was dat wel moeilijk te volgen omdat we hem allebij heel moeilijk verstonden door zn zwaar Vietnamese accent. Maar het was wel heel leerzaam. Daarna gingen we een wandel tocht door zn stadje maken en zagen een wijnreist stokerijtje. Er werd heel veel tabak gedroogt. Er was een huis waar ze van (levende) slangen een soort drank van maken. Het grappige was dat er overal groente groeiden langs de weggetjes. Zijn vrouw kookte aan het einde van de dag voor ons. Dat was super lekker.

Op elke volle maan is er een feest in Hoi An. Dan mogen er geen elektrise lichtjes branden maar alleen kaarslicht en het verkeer word geweert uit de stad. Er zijn overal in het stadscentrum optredens en muziek. Je kan in de rivier een kaarsje in een bakje laten zakken en dan een wens doen. Hoi An zag er sprookjes achtig uit met honderde kaarsjes op het water en alleen maar lampionnetjes en kaarsjes in de stad. Toen we ergens rustig zaten te eten werd het half 10. En hopla Overal ging het normale licht weer aan en het getoeter van de brommertjes was ook al weer volop aanwezig. Jammer.

Waar Hoi An nogmeer bekent om staat is het maken van kleding. Er zijn honderde winkeltjes waar je jassen, jurkjes, pakken en nog veel meer opmaat kan laten maken. Eerst dachten we dat dat veelste duur voor ons zou zijn maar gelukkig hebbenwe rond gevraagt. We hebben nu allebij een jas (ja lekker voor in het warme Azie.. weten we) voor de lente gekocht. Op maat gemaakt. Dit voelde wel speciaal want voor ons allebij was het de eerste keer dat we helemaal werden op gemeten en dat we alles aan onze jas konden aanpassen hoe wij het wouden. Het was maar 28 euro per jas.

De laatste dag zijn we nog snel naar het strand gecrost. Wel oke strand. Leuke golfen maar niet speciaal. We gingen daarna naar Da Lat. Wat een 18 uur duurende reis zou worden...

Doeii liefs Ons.

P.s. (sarah) De oude vrouw die je op de foto ziet met een rood gebit (het ziet er nogal eng uit), dat zie je hier heel veel. Melle dacht dat ze levende kippen hadden gegeten haha. Maar in het dorpje waar we met Mr. Phong waren vertelde hij ons dat ze een blad en een soort noot eten (als tussendoorsnackje) en daar krijgen ze zo'n gebit van. Charmant is anders, maar dat kon hun niks schelen.

xx