The Loop
Door: Melle en Sarah
Blijf op de hoogte en volg Melle
23 April 2014 | Laos, Thakhèk
We wilden naar Thakhek omdat we gehoord hebben dat je vanaf daar een prachtige loop kan doen.
Dit houdt in dat je in Thakhek scooters huurt een route gaat volgen en weer in Thakhek uitkomt.
Je kan de loop in 3 of 4 dagen doen. Wij hadden besloten om het in 3 dagen te doen, is wel wat meer rijden op een dag, maar we zijn ondertussen wel wat gewend.
In Thakhek hadden we 3 Duitsers en een Engelse jongen ontmoet, we besloten om de loop met zn 6en te doen.
De volgende ochtend vertrokken we. Ik ging bij Mel achterop, een Duits meisje ging bij de Engelse jongen achterop en dan had je nog het Duitse koppeltje, het meisje wilde graag zelf scooter rijden, ook al had ze het nog niet zo vaak gedaan.
Naja prima dachten wij, no problemo.
2 minuten nadat we de stad uit waren gerededen waren we omringd door bergen, dit was zo soectaculair mooi!!! En de bergen bleven maar komen en komen en komen en komen. Echt adembenemend. We hebben er veel foto's van gemaakt, maar helaas komt het nooit zo op de foto als hoe je het in real life ziet.
We kwamen er al snel ( na 5 min rijden) achter dat het Duitse meisje, Verena, niet zo hard rijdt als ons, zeg 20 km per uur. Maargoed, ze moest misschien even wennen.
Onze eerste echte stop was bij een buddha grot. Deze grot was pas ontdenkt bij toeval in 2004 door een lokale man. In de grot stonden (en staan) 229 buddha beeldjes. Nadat de man deze grot had ontdekt had hij een week lang zn mond erover gehouden omdat hij dacht dat het zn verbeelding was haha.
Na deze grot was ging onze rit weer verder en konden we bij de volgende stop afkoelen in een rivier.
De natuur bleef spectacualair mooi, ik heb zo zitten genieten achterop.
Daarom vond ik het ook niet erg dat we heel vaak moesten wachten omdat Verena zo langzaam reed. Maar toen de zon onder begon te gaan moesten we toch echt wat meer vaart maken, ook de Engelse jongen, Michael, was het met ons eens. Alleen zij dacht er anders over.
Gelukkig was het laatste gedeelte van de rit van die dag door de bergen heen dus we reden langs de jungle, super mooi!
Eindelijk kwamen we 's avonds in het donker bij onze plek van bestemming aan. We sliepen in een dorpje waar ze een guesthouse speciaal voor de loop hadden gemaakt. Die avond hebben we heel gezellig gegeten met ons groepje en nagepraat over deze fantastisch mooie dag.
Over dag 2 gaat Melle nu vertellen:
Hallo,
de 2de begonnen we fris en fruitig met een opgewekt humeur aan de tocht. Deze dag zou de weg slechter worden. Geen asvalt maar stenen en zand. Toen we waren vertrokken kwamen we al snel op een greffelweg (nog steeds goed te doen. Geen hobbels). Na 10 min rijden moesten we 10min wachten. En we reden niet harder dan 30... Toen besloten Sarah en ik om zonder de andere mensen verder tegaan want zij zouden de loop in 4 dagen doen. Toen we lekker in ons eigen tempo door konden rijden kwamen we al snel op de slechte weg. Dit was leuk rijden maar wel vermoeient. Deze weg ging zigzaggent om hoog en om laag door de jungle.
We stopten bij een coolspring. De weg ernaar toe was erg mooi. Je reed over een vlakte met aan het einde bergen die omhoog schoten. Vlak bij de coolspring was het een soort vuilnisbeld. Erg jammer. Aziaten gooien al hun troep altijd gewoon weg waar ze ook zijn. Maar gelukkig had de coolspring kristal helder water. Het was prachtig. En koud! Wel lekker verfrissent. Daarna moesten we een stuk rijden op een goede weg en we zouden naar een waterval kunnen.
Op een bord bij de waterval stond dat je een gids moest huren om naar de waterval toe te gaan maar omdat het nog nieuwjaar was (dag nummer 10) er niemand. We besloten het zelf te doen. Er waren bordjes. Na bijna 2 uur door de jungle te hebben gelopen kwamen we aan bij een lege rivier bedding. Dit beloofde niet veel goeds. Maar we liepen toch maar een stuk door. We weten niet of het aan ons lag maar er was geen waterval te zien. Het is ook het droogst van het jaar dus de meeste rivieren zijn (bijna) helemaal opgedroogt. Het was wel een mooie jungle trekking. En op de terug weg zagen we voetafdrukken op stenen zitten. Ze waren nog nat van het water waar het beest door heen had gelopen. Het kan een tijgertje zijn geweest.
Daarna vervolgden we onze tocht naar de Kong lor cave. Dit is een 7 km lange grot die je met een bootje door kan.
Toen we in het dorpje bij de grot aankwamen namen we daar een guesthouse en dronken we een biertje met het mooiste uitzicht van de uit de grond schietende bergen.
De volgende ochtent gingen we de grot tocht maken.
Je gaat in een smal bootje ongeveer een uur door de grot heen varen. Dit is de grootste grot die ik ooit gezien heb. Het plafon is op sommige stukken meer dan 100 meter hoog. Erg indrukwekkent.
Daarna hadden we het langste saaiste stuk afteleggen weer terug naar Thakhek. Dit was een soort snelweg waarover we gelukkig wel snel konden rijden want de omgeving was hier niet zo mooi. (gek dat het zo snel kan gaan). We kwamen om half 4 weer aan in Thakhek en de volgende dag namen we de bus naar Luang Prabang.
De loop was in totaal ongveer 400 km.
Veel liefs van ons!
P.s. De fotos van dondet en de loop kome later omdat alle computers hier visrusen hebben waardoor de geheugenkaart gewist kan worden. We houden jullie op de hoogte.
Dit houdt in dat je in Thakhek scooters huurt een route gaat volgen en weer in Thakhek uitkomt.
Je kan de loop in 3 of 4 dagen doen. Wij hadden besloten om het in 3 dagen te doen, is wel wat meer rijden op een dag, maar we zijn ondertussen wel wat gewend.
In Thakhek hadden we 3 Duitsers en een Engelse jongen ontmoet, we besloten om de loop met zn 6en te doen.
De volgende ochtend vertrokken we. Ik ging bij Mel achterop, een Duits meisje ging bij de Engelse jongen achterop en dan had je nog het Duitse koppeltje, het meisje wilde graag zelf scooter rijden, ook al had ze het nog niet zo vaak gedaan.
Naja prima dachten wij, no problemo.
2 minuten nadat we de stad uit waren gerededen waren we omringd door bergen, dit was zo soectaculair mooi!!! En de bergen bleven maar komen en komen en komen en komen. Echt adembenemend. We hebben er veel foto's van gemaakt, maar helaas komt het nooit zo op de foto als hoe je het in real life ziet.
We kwamen er al snel ( na 5 min rijden) achter dat het Duitse meisje, Verena, niet zo hard rijdt als ons, zeg 20 km per uur. Maargoed, ze moest misschien even wennen.
Onze eerste echte stop was bij een buddha grot. Deze grot was pas ontdenkt bij toeval in 2004 door een lokale man. In de grot stonden (en staan) 229 buddha beeldjes. Nadat de man deze grot had ontdekt had hij een week lang zn mond erover gehouden omdat hij dacht dat het zn verbeelding was haha.
Na deze grot was ging onze rit weer verder en konden we bij de volgende stop afkoelen in een rivier.
De natuur bleef spectacualair mooi, ik heb zo zitten genieten achterop.
Daarom vond ik het ook niet erg dat we heel vaak moesten wachten omdat Verena zo langzaam reed. Maar toen de zon onder begon te gaan moesten we toch echt wat meer vaart maken, ook de Engelse jongen, Michael, was het met ons eens. Alleen zij dacht er anders over.
Gelukkig was het laatste gedeelte van de rit van die dag door de bergen heen dus we reden langs de jungle, super mooi!
Eindelijk kwamen we 's avonds in het donker bij onze plek van bestemming aan. We sliepen in een dorpje waar ze een guesthouse speciaal voor de loop hadden gemaakt. Die avond hebben we heel gezellig gegeten met ons groepje en nagepraat over deze fantastisch mooie dag.
Over dag 2 gaat Melle nu vertellen:
Hallo,
de 2de begonnen we fris en fruitig met een opgewekt humeur aan de tocht. Deze dag zou de weg slechter worden. Geen asvalt maar stenen en zand. Toen we waren vertrokken kwamen we al snel op een greffelweg (nog steeds goed te doen. Geen hobbels). Na 10 min rijden moesten we 10min wachten. En we reden niet harder dan 30... Toen besloten Sarah en ik om zonder de andere mensen verder tegaan want zij zouden de loop in 4 dagen doen. Toen we lekker in ons eigen tempo door konden rijden kwamen we al snel op de slechte weg. Dit was leuk rijden maar wel vermoeient. Deze weg ging zigzaggent om hoog en om laag door de jungle.
We stopten bij een coolspring. De weg ernaar toe was erg mooi. Je reed over een vlakte met aan het einde bergen die omhoog schoten. Vlak bij de coolspring was het een soort vuilnisbeld. Erg jammer. Aziaten gooien al hun troep altijd gewoon weg waar ze ook zijn. Maar gelukkig had de coolspring kristal helder water. Het was prachtig. En koud! Wel lekker verfrissent. Daarna moesten we een stuk rijden op een goede weg en we zouden naar een waterval kunnen.
Op een bord bij de waterval stond dat je een gids moest huren om naar de waterval toe te gaan maar omdat het nog nieuwjaar was (dag nummer 10) er niemand. We besloten het zelf te doen. Er waren bordjes. Na bijna 2 uur door de jungle te hebben gelopen kwamen we aan bij een lege rivier bedding. Dit beloofde niet veel goeds. Maar we liepen toch maar een stuk door. We weten niet of het aan ons lag maar er was geen waterval te zien. Het is ook het droogst van het jaar dus de meeste rivieren zijn (bijna) helemaal opgedroogt. Het was wel een mooie jungle trekking. En op de terug weg zagen we voetafdrukken op stenen zitten. Ze waren nog nat van het water waar het beest door heen had gelopen. Het kan een tijgertje zijn geweest.
Daarna vervolgden we onze tocht naar de Kong lor cave. Dit is een 7 km lange grot die je met een bootje door kan.
Toen we in het dorpje bij de grot aankwamen namen we daar een guesthouse en dronken we een biertje met het mooiste uitzicht van de uit de grond schietende bergen.
De volgende ochtent gingen we de grot tocht maken.
Je gaat in een smal bootje ongeveer een uur door de grot heen varen. Dit is de grootste grot die ik ooit gezien heb. Het plafon is op sommige stukken meer dan 100 meter hoog. Erg indrukwekkent.
Daarna hadden we het langste saaiste stuk afteleggen weer terug naar Thakhek. Dit was een soort snelweg waarover we gelukkig wel snel konden rijden want de omgeving was hier niet zo mooi. (gek dat het zo snel kan gaan). We kwamen om half 4 weer aan in Thakhek en de volgende dag namen we de bus naar Luang Prabang.
De loop was in totaal ongveer 400 km.
Veel liefs van ons!
P.s. De fotos van dondet en de loop kome later omdat alle computers hier visrusen hebben waardoor de geheugenkaart gewist kan worden. We houden jullie op de hoogte.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
