Luang Prabang

Hey hoi

De foto's van Don Det en de (vele) foto's van de loop staan op ons blog!Nu kunnen jullie ook een beetje meegenieten van het prachtige landschap wat wij hebben mogen aanschouwen.

Na een reis van 24 uur kwamen we aan in Luang Prabang.
Luang Prabang is een schattig stadje met nog veel Franse invloeden. Het deed ons denken aan Hoi an. Je had er ook veel bakkertjes en Franse restraurantjes.

Ik (Sarah) liep alleen al 3 weken met twee erg ontstoken wondjes die maar niet over gingen en er kwamen steeds meer erg ontstoken wondjes bij. Toen we aankwamen in Luang Prabang was mijn rechtervoet super dik en het voelde niet goed dus we zijn daar naar het ziekenhuis gegaan (niet ongerust worden mam, nu is het allemaal weer goed).
In deze landen loop je veel sneller infecties op en eigenlijk had ik meteen bij het eerste onstoken wondje naar de dokter moeten gaan om het te laten verzorgen. Nu had ik er te lang mee doorgelopen en had de bacterie zich verspreid.
Gelukkig was het een Bangkok ziekenhuis, deze zijn erg goed en ze hebben me goed behandeld. Ze hadden de wondjes schoon gemaakt en met een pincet troep eruit gehaald, vooral bij mijn wondjes bij mijn dikke voet deed dit VRESELIJK veel pijn. Ik had Mellies hand echt bijna feengeknepen.
Ik kreeg heel veel spullen mee om de wondjes elke dag mee te verschonen. Ook moet ik 2 verschillende antibioticakuren door elkaar slikken. Gelukkig heb ik 1 kuur nu afgerond. Ik weet dat ze in dit soort landen nogal snel een antibioticakuur voorschrijven maar ik had gelezen dat het bij een ontsteking normaal is dat je het krijgt en bij mij was het wel behoorlijk ontstoken.
Nu zijn de wondjes gelukkig bijna over en is mijn voet eindelijk niet meer dik. Ik denk dat dit mede komt doordat ze elke dag een lievdevolle verzorging van Melle krijgen.
Ik ben wel opgelucht want de arts had gezegd dat als het niet over ging ik in Bangkok dan naar het ziekenhuis moet en dan misschien geopereerd moet worden...Gezellig...Maar niet nodig dus gelukkig!

Zoals ik al zei, Luang Prabang was een leuk en gezellig stadje. Elke avond had je er een avondmarkt. Dit tot grote genoegen van Melle haha. Ik vond het wel erg leuk, ze hadden veel handgemaakt spullen.

De laastste dag hadden we een scooter gehuurd en waren we naar een waterval buiten de stad gereden. Dit zou de mooiste waterval van Laos zijn.
Hij was inderdaad erg mooi maar ook super toeristisch wat voor ons dan gelijk al veel verpest. Op de foto's hebben we de mensen weten ontkomen, alleen in het echt helaas niet.
Je kon ook naar boven naar de waterval waar je kon zwemmen. Helaas kon ik niet zwemmen ivm mn wondjes en Mel wilde niet zonder mij. Wel erg jammer want dat was volgens mij wel echt super mooi.

Het is grappig dat je bijna altijd wel weer mensen later tegenkomt die je eerder ontmoet hebt op een andere plek. Zo hebben we veel mensen weer gezien in Luang Prabang die we op andere plekken hebben leren kennen.
Zo ook David en Verena (het meisje dat zo sloom reed tijdens de loop). Erg leuk en tot mijn grote verbazing hadden ze de loop gehaald in 4 dagen, ik had verwacht dat ze er minsten een week over zouden doen.
De volgende avond (en tevens voor ons de laatste avond in Luang Prabang) hadden we met ze afgesproken in Utopia. Later op de avond bleek dat die De hotspot is voor backpackers in Luang Prabang, het zat bombvol. Het was dan ook een erg leuke plek, in een grote tuin met lage tafeltjes en iedereen zat op de grond.
Helaas kon ik niet drinken en de volgende ochtend moesten we ook weer om 6 uur op om naar Vientiane te gaan dus we waren optijd naar huis gegaan.

Luang Prabang was leuk.